Dent Blanche vanuit de aanloop naar de hut
Voor we dit project aanvatten hebben we nog een poging ondernomen op 'Dômes de Miage'. Maar een korte samenvatting van dit tripje: kobe mompelt iets van wat een nat kl..weer, mijne nest is helemaal nat, hoe lang nog na de hut, ik vind de weg niet met al die nieuwe sneeuw. We wandelen wat rond op de gletscher zoals verdwaalde steenbokken in de verse sneeuw achter een bende bejaarden klimmers op zoek in de mist naar een berg. Eén van die bejaarden had me al vergast om ne 'mooning'. Niet licht verteerbaar zo vroeger in de ochtend. Ook de italiaanse gidsen turen wat hulpeloos in de mist op zoek naar referentiepunten. We besluiten af te druipen. Net 30min nadat we rechtsomkeer maken trekt de mist op. We dalen af, 4u doelloos ronddwalen was genoeg. We mogen in de voortent van onze nederlandse buren ons soepje opwarmen. Handig als het zo hard regent. Na de rustdag en kleren-droog-dag besluiten we dat het weer in Zwitserland beter is en verplaatsen ons richting 'Dent Blanche'.
We lopen aan naar de 'refuge Dent Blanche'(3507m) vanuit het dorpje 'Ferpècle'. Een klim van 1700 hoogtemeters van 5u. Ik ben aangenaam verrast. Het is een mooie tocht met steeds wisselende uitzichten op een prachtige vallei.
De Dent Blanche hut
Het is een kleine gezellige hut met uitstekend eten. Vooral de dessert: Merinque op een bedje van slagroom overgoten met chocolade schilfers is top. We ontbijten rond een uur of 4 en ik start in hoog tempo om een aantal tragere cordée's alvast voor te zijn voor we de graat bereiken. Na het rotspuin net achter de hut opgekropen te zijn bereiken we de sneeuw, die in redelijk goede conditie ligt. Er staat wel wat wind, die later ook nog aanwakkerd.
De Dent Blanche vanuit de hut
Het rotsgedeelde is klimtechnisch niet extreem moeilijk maar het routeverloop is complex en een foute bocht brengt je dadelijk in moeilijker terrein. Dus aandachtig blijven zoeken naar de juiste weg is de boodschap. Halfweg de rotsgraat volgen 2 touwlengtes ijswand. We besluiten het 'corde tendu' te proberen. Dit gaat net goed omwille van de goede sneeuwcondities. De resterende rots en sneeuw zijn iets eenvoudiger en schieten snel op. En we staan snel op de top met een mooi uitzicht richting Frankrijk, aan de zwitserse kant komen de wolken stevig aanzetten.
Bart met zicht op de afdaling
De afdaling van de ijswand doen we in rappel op de aanwezige ijsstaken. Het afklimmen van de rotspassage blijkt aan moeilijkere zaak dan verwacht. Een moment van onachtzaamheid en we verzeilen in een te moeilijke rotspassage. Met wat stunt en vliegwerk slagen we erin terug op de juiste weg te geraken. Gelukkig zijn er redelijk wat mogelijkheden om te rappelen in de moeilijke passages. De wind blijft op ons inbeuken. Nog snel een cola en ne mars in de hut en afdalen. Het weer geeft ons af en toe nog een natte douche maar tussen de buien door krijgen we nog de kans om wat op te drogen. Mooie geslaagde beklimming!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten