Onderweg naar de boulders
Even gaan kijken of de ijsroutes al enig ijs vertonen. Nog hopen op een weekje koud weer!
De weg naar de boulders is ploeteren en glijden door de sneeuw. Buiten spotten moet je dus, matten verschuiven, de mat sneeuwvrij houden, ijs afkrabben. Maar we zijn buiten in de bos met mooie zichten op besneeuwde bomen.
'the landingzone'
We openen 2 routes op de puddingrots overhang. Uitklimmen is misschien ook mogelijk, echter niet in de sneeuw.
1. Little Santa - Zitstart ronde blok, links op (6a/b?)
2. Blizzard - Zitstart ronde blok, rechts op ( 7a?)
Project voor een volgende sessie. Het ligt niet in conditie, vochtige grepen door de smeltsneeuw.
Een mogelijk harder project, semi-highball. En ja, het is licht overhangend!
We eindige de dag met de boulders links van de wand van 'Felled tree' en 'Hibernation'. Een 7a traversé en een paar gedefinieerde straightups. Hier moeten we de uitklim eerst eens onderhanden nemen. Leuk dagje liggen spelen in de sneeuw. Als de video lukt, dan zet ik hem online.
Heb het nieuwe filmpje achter het vorige geplakt. Het is dus de laatste minuut film voor de nieuwe boulder.
Xhoris boulder from kobe on Vimeo.
maandag 29 november 2010
Bibber bloc
Weer of geen weer, ik wil van't weekend buiten. Met Igor boulders gaan zoeken in Xhoris bij temperaturen onder 0°C. Het bos is mooi met die witte rijm op de takken. Enkele mogelijkheden gevonden na een 2-tal uren over heuvels kruipen. Na wat werk kwamen er 2 redelijke routes uit. Uitklimmen is niet aangewezen.
1. Felled Tree 6a/b - staande start met kant
1'. Felled Tree assis 7a - zitstart met kant
2. Hibernation 6a/b - staande start wand
2'. Hibernation 7a - zitstart hoek / wand
Topo Xhoris
Igor aan een mogelijk traverse en minimale straight-ups
De video volgt, en naar gewoonte is de kwaliteit van de korrel onder nul!
1. Felled Tree 6a/b - staande start met kant
1'. Felled Tree assis 7a - zitstart met kant
2. Hibernation 6a/b - staande start wand
2'. Hibernation 7a - zitstart hoek / wand
Topo Xhoris
Igor aan een mogelijk traverse en minimale straight-ups
De video volgt, en naar gewoonte is de kwaliteit van de korrel onder nul!
Xhoris boulder from kobe on Vimeo.
zaterdag 27 november 2010
Lapis trainingsbord
Het 2e handse trainingsbordje van Lapis hangt op. De handige harry in mijzelf moest even wakker worden, maar het is gelukt.
Morgen met Igor wat boulders openen in de Ardennen, tenminste als we er vinden. Hopelijk is het meer als een leuke wandeling!
Morgen met Igor wat boulders openen in de Ardennen, tenminste als we er vinden. Hopelijk is het meer als een leuke wandeling!
woensdag 24 november 2010
Pont à Lesse
Eerst dagje boulderen op de 'Peter Beliën Memorial'. Mijn klimmaatje van Fontainebleau raakt tot in de finale. Dikke bal Igor.
Dit weekend was't weer een werkweekend in 'Pont à Lesse'. Deze keer met een ganse bende van BRT, LBV, WBV,BPA,... Beetje veel volk voor de werkzaamheden in veiligheid te laten verlopen. Soms een beetje behelpen, maar er is zeker redelijk wat werk verzet. Een leuke bende.
Op zondag bleven we nog met 3 over, om de gepoetste lijnen eens te verkennen. Mooie rots, hoewel de rechtse routes allemaal redelijk kort zijn.
Peter in project met voorlopige naam 'piton volant'. Omdat hij mijn versgeslagen rotshaak uit de wand trekt! Nivo 5b?
Jo in project met voorlopige naam 'prise bouchardé'. Nivo 6b/6c = bloc/morpho
Dit weekend was't weer een werkweekend in 'Pont à Lesse'. Deze keer met een ganse bende van BRT, LBV, WBV,BPA,... Beetje veel volk voor de werkzaamheden in veiligheid te laten verlopen. Soms een beetje behelpen, maar er is zeker redelijk wat werk verzet. Een leuke bende.
Op zondag bleven we nog met 3 over, om de gepoetste lijnen eens te verkennen. Mooie rots, hoewel de rechtse routes allemaal redelijk kort zijn.
Peter in project met voorlopige naam 'piton volant'. Omdat hij mijn versgeslagen rotshaak uit de wand trekt! Nivo 5b?
Jo in project met voorlopige naam 'prise bouchardé'. Nivo 6b/6c = bloc/morpho
woensdag 10 november 2010
New problems in Fontainebleau
Recent met Igor in Fontainebleau enkele problemen onder het mos gehaald en geklommen. Eigenlijk puur toeval. De boulders wilden niet drogen en we wilden toch warm blijven, dus mos borstelen is een prima oefening. De info volgt hieronder, de quotaties zijn maar een schatting. Klim en geef uw mening.
Topo 1 - bloc papillon
Topo 2 - bloc papillon
De eerste problemen zijn variaties op de bloc van 'le papillon'. Een aantal problemen waren reeds ontdekt door local Alexis Allayaud.
1. Cochon de terre (6a)
type : arete
description : left arete on the boulder of Le Papillon (boulder with the character "H"). Standing start with an undercling and a sloper and exit via the arete.
2. The Fire King (7a)
type : overhang / slopers / traverse fltr
description : on the boulder with the character "H". Standing start with an undercling and a sloper, traverse to the right (without using the horizontal crack by convention) and exit in Le Papillon.
3. La pirouette (6c/7a)
type : arete / sitstart
description : on the boulder with the character "H". Sitstart as for Le Papillon but exit on the left arete in Cochon de Terre.
De twee andere problemen liggen 20m terug langs het blauwe pad (tov papillon) aan de linker zijde.
1. La boule d'épaule (7a?)
type : roof / sitstart
description : along the blue path, near the boulder marked "K". Sitstart with two pockets as for U751 and exit on the left side of the prow.
2. U751 (7a+/7b?)
type : overhang / traverse fltr / sitstart
description : along the blue path, just before the boulder marked "H". Sitstart with two pockets as for La Boule d'Épaule, traverse to the right along the prow and exit by the arete.
Topo 1 - boule d'épaule
Topo 2 - boule d'épaule
Hierbij volgt een kort filmpje met de problemen ( de intro is 'bérézina-assis' ). De kwaliteit is, hoe zal ik het zeggen, slechter dan slecht, precies mijne camera in ne pot verf laten vallen. Dus als je problemen hebt met: gespikkelde, gewassen, gehakkelde, haperende, grijze filmpjes, kijk niet verder.
Topo 1 - bloc papillon
Topo 2 - bloc papillon
De eerste problemen zijn variaties op de bloc van 'le papillon'. Een aantal problemen waren reeds ontdekt door local Alexis Allayaud.
1. Cochon de terre (6a)
type : arete
description : left arete on the boulder of Le Papillon (boulder with the character "H"). Standing start with an undercling and a sloper and exit via the arete.
2. The Fire King (7a)
type : overhang / slopers / traverse fltr
description : on the boulder with the character "H". Standing start with an undercling and a sloper, traverse to the right (without using the horizontal crack by convention) and exit in Le Papillon.
3. La pirouette (6c/7a)
type : arete / sitstart
description : on the boulder with the character "H". Sitstart as for Le Papillon but exit on the left arete in Cochon de Terre.
De twee andere problemen liggen 20m terug langs het blauwe pad (tov papillon) aan de linker zijde.
1. La boule d'épaule (7a?)
type : roof / sitstart
description : along the blue path, near the boulder marked "K". Sitstart with two pockets as for U751 and exit on the left side of the prow.
2. U751 (7a+/7b?)
type : overhang / traverse fltr / sitstart
description : along the blue path, just before the boulder marked "H". Sitstart with two pockets as for La Boule d'Épaule, traverse to the right along the prow and exit by the arete.
Topo 1 - boule d'épaule
Topo 2 - boule d'épaule
Hierbij volgt een kort filmpje met de problemen ( de intro is 'bérézina-assis' ). De kwaliteit is, hoe zal ik het zeggen, slechter dan slecht, precies mijne camera in ne pot verf laten vallen. Dus als je problemen hebt met: gespikkelde, gewassen, gehakkelde, haperende, grijze filmpjes, kijk niet verder.
Magic Forest Fun! from kobe on Vimeo.
maandag 8 november 2010
Fontainebleau met Igor
Drie dagen met Igor naar Fontainebleau. Dat is stevig doorklimmen! De eerste dag zijn de condities maar vochtig. En omdat we wat tijd hebben, poetsen wat nieuwe boulders. Meer nieuws hierover binnenkort.'s Avonds knalt Igor nog even Bérézina-Carnage. Ik ben tevreden met 'Cortomaltèse' mijn eeuwigdurende project. We komen Tim en Peter tegen, 's avonds volgt een goed kampvuur'ke, met een biefstukske op de kolen!
Kobe in 'naamloze' boulder
Dag 2, we kiezen voor zekerheid, 'Rocher Fin', midden in 'trois pignons', zo droog als de woestijn. We spelen wat in de zand en werken dan toch een paar uur in 'Mémoire d'outre tombe'. Met succes, echt een mooi probleem met redelijk veel bewegingen. Ik besluit de dag met 'La charcuterie', ook een eeuwigdurend probleem, ik ben groter geworden zeker? Opnieuw een mooi kampvuur'ke, deze keer is't pizza, we zijn lui.
Dag 3, We beslissen om de routes die we op dag 1 poetsten eens te gaan proberen. Veel geluk deze keer, alles lag kurkdroog. Enkele mooie problemen gevonden op de bloc van 'le papillon'. Igor komt zeer dicht bij zijn 2e project van't weekend. Volgende keer gaat hem eraan!
Kobe in 'naamloze' boulder
Dag 2, we kiezen voor zekerheid, 'Rocher Fin', midden in 'trois pignons', zo droog als de woestijn. We spelen wat in de zand en werken dan toch een paar uur in 'Mémoire d'outre tombe'. Met succes, echt een mooi probleem met redelijk veel bewegingen. Ik besluit de dag met 'La charcuterie', ook een eeuwigdurend probleem, ik ben groter geworden zeker? Opnieuw een mooi kampvuur'ke, deze keer is't pizza, we zijn lui.
Dag 3, We beslissen om de routes die we op dag 1 poetsten eens te gaan proberen. Veel geluk deze keer, alles lag kurkdroog. Enkele mooie problemen gevonden op de bloc van 'le papillon'. Igor komt zeer dicht bij zijn 2e project van't weekend. Volgende keer gaat hem eraan!
dinsdag 19 oktober 2010
2x Fontainebleau
Even 2 weekends op rij naar Fontainebleau. Eerst met mijn zusje en Erik. Zie verslagje hier. Met die 2 klimmen is altijd apart. Je moet gewoon fit opdagen en de bewegingen uitvoeren volgens de tips en info. Echte luxe.
Nele in 'Trou'
Erik in 'naamloze 7a' rechts van 'Dévers s'y colle'
Dan met Bart en Igor 2 dagen ravotten op de blokjes. Igor is duidelijk in vorm. Bart en ik waren zeker niet aan't prutsen, maar dat viel niet op naast Igor. Zijn toplijstje voor 2 dagen: Sur-Prises 7c, Divine Décadence 7b, Brulaap 7a+, Jokari 7a+, Sale Affaire 7a, Infinite Down 7a, La Bérézina 7c, Crazy Horse 7b, Gauche 7a, Le Petit Phoque 7a, Trou 7a, Concept 6c+. Vooral 'la Bérézina' en 'sur-prises' maken een diepe indruk.
Igor in 'crazy horse' (fotograaf Bart)
Igor in 'Sale affaire' (fotograaf Bart)
Voor mezelf eindelijk 'crazy horse' kunnen klimmen. Zeer mooi probleem, dat voor mij met 4 extra bewegingen als standaard, alsnog is gelukt. Bart klimt 'le petit phoque' en 'jokari'. Ook 'sale affaire' kwam hij bijzonder dichtbij. 'T was weer tof in de bos!
Nele in 'Trou'
Erik in 'naamloze 7a' rechts van 'Dévers s'y colle'
Dan met Bart en Igor 2 dagen ravotten op de blokjes. Igor is duidelijk in vorm. Bart en ik waren zeker niet aan't prutsen, maar dat viel niet op naast Igor. Zijn toplijstje voor 2 dagen: Sur-Prises 7c, Divine Décadence 7b, Brulaap 7a+, Jokari 7a+, Sale Affaire 7a, Infinite Down 7a, La Bérézina 7c, Crazy Horse 7b, Gauche 7a, Le Petit Phoque 7a, Trou 7a, Concept 6c+. Vooral 'la Bérézina' en 'sur-prises' maken een diepe indruk.
Igor in 'crazy horse' (fotograaf Bart)
Igor in 'Sale affaire' (fotograaf Bart)
Voor mezelf eindelijk 'crazy horse' kunnen klimmen. Zeer mooi probleem, dat voor mij met 4 extra bewegingen als standaard, alsnog is gelukt. Bart klimt 'le petit phoque' en 'jokari'. Ook 'sale affaire' kwam hij bijzonder dichtbij. 'T was weer tof in de bos!
maandag 4 oktober 2010
Ettringen - Trizeps en super nova
Met de bende na Ettringen (D) met (te) heet weer.
Na de opwarmer 'Amerikanische traum'(6b) zijn de beentjes gewoon een de spreidstanden. Ik pas wegens reeds gedaan, Bart en Sandrine vlammen. Bart probeert 'Trizeps'(6b+) nog wat zoeken en doet daarna met de vingers in de neus.
Na een toprope opwarmer klim ik hem uit. Redelijk content, had er al 2 dagen ervoor in gewerkt. Laten we zeggen dat de route me niet zo ligt. Maar zeker een mooie route. Het klemblokje halfweg helpt wel voor de moraal. Sandrine vlamt gewoon flash, chapeau. Tussendoor klimmen we de verplichte barstroute 'Irrgarten'(5+), duidelijk te warm weer voor zo'n route. Daarna wordt er gewerkt in 'supernova'(7a) zonder succes. Lijkt eerder een vingervreter en gedrocht voor extra grote mensen.
Bart in 'super nova'
Vandaag tijd gestoken in't herstellen van de BRT-boormachine. Een nieuw metalen kapje gemaakt voor de luchtfilter i.p.v. het half kapotte plastieke. Voorlopig werkt het alvast!
Boormachine BRT met de 'nieuwe' luchtfilter
Na de opwarmer 'Amerikanische traum'(6b) zijn de beentjes gewoon een de spreidstanden. Ik pas wegens reeds gedaan, Bart en Sandrine vlammen. Bart probeert 'Trizeps'(6b+) nog wat zoeken en doet daarna met de vingers in de neus.
Na een toprope opwarmer klim ik hem uit. Redelijk content, had er al 2 dagen ervoor in gewerkt. Laten we zeggen dat de route me niet zo ligt. Maar zeker een mooie route. Het klemblokje halfweg helpt wel voor de moraal. Sandrine vlamt gewoon flash, chapeau. Tussendoor klimmen we de verplichte barstroute 'Irrgarten'(5+), duidelijk te warm weer voor zo'n route. Daarna wordt er gewerkt in 'supernova'(7a) zonder succes. Lijkt eerder een vingervreter en gedrocht voor extra grote mensen.
Bart in 'super nova'
Vandaag tijd gestoken in't herstellen van de BRT-boormachine. Een nieuw metalen kapje gemaakt voor de luchtfilter i.p.v. het half kapotte plastieke. Voorlopig werkt het alvast!
Boormachine BRT met de 'nieuwe' luchtfilter
maandag 27 september 2010
Eco-werkdag van Limburgse Bergsport Vereniging
We werken hard aan een sector 'the wall' in 'Pont à Lesse'. We maken de wand toegankelijk door het kappen van bomen. Met deze bomen timmeren we de de terrassen in elkaar aan de voet van de wand.
sector 'the wall'
Op vraag van de hoteleigenaar verwijderen Iris en Bies ook nog enkele grote losse blokken aan de start van de via-ferrata. Eén blok kantelt zijdelings naar de start van de eerste beugels van de via-ferrata. Dus nu is er een opstapje.
Blokje aan start via-ferrata
Onze klimdag op zondag is redelijk in't water gevallen. Maar alvast een leuk weekend waarbij er veel werk is verzet.
Jo creatief met de kettingzaag
Iris, Bies en Peter werken aan de plateau's. Eddy en Jo lopen daaronder ergens in de steenslag zone!
sector 'the wall'
Op vraag van de hoteleigenaar verwijderen Iris en Bies ook nog enkele grote losse blokken aan de start van de via-ferrata. Eén blok kantelt zijdelings naar de start van de eerste beugels van de via-ferrata. Dus nu is er een opstapje.
Blokje aan start via-ferrata
Onze klimdag op zondag is redelijk in't water gevallen. Maar alvast een leuk weekend waarbij er veel werk is verzet.
Jo creatief met de kettingzaag
Iris, Bies en Peter werken aan de plateau's. Eddy en Jo lopen daaronder ergens in de steenslag zone!
woensdag 8 september 2010
Tour Volant part II
Opnieuw oude route nieuw leven ingeblazen. Voor eerst slaghaken als zandkoekjes uit de wand zien kruimelen. Een ganse bende deze keer: Tom, Jo, Iris, Bies, Peter. Enkele mooie routes ontdekt. Het harde werk heeft wel zijn effect op de vingers.
Kobe's pinkje
Tour Volant
Iedereen bedankt voor de grote inzet. Wat een leuke bende. Die maar blijft klimmen.
Kobe's pinkje
Tour Volant
Iedereen bedankt voor de grote inzet. Wat een leuke bende. Die maar blijft klimmen.
vrijdag 3 september 2010
Tour Volant - Flying Tower
Een zwaar weekend! Met Peter een oude klimroute terug nieuw leven ingeblazen. Een goed gevulde dag, klimop en losse stenen liggen sleuren. En in wat voor een rotsroute, een schoorsteen die eindigd in een dak met hoekversnijding. Een oude roestige half afgebroken slaghaak geeft de weg aan. De klimop raakt beneden volledig verstrikt in een aantal dunne boompjes. Halsbrekende toeren moeten uithalen om de hoop takken te ontwarren. Niet mijn beste idee! Hangend in het statisch touw met boomzaag balancerend op een hoop takken en klimop, yihaa! Oftewel geschaafde tarzan! En ondanks aandachtige touwbehandeling toch een steen langs het statistisch touw gejaagd. De schade: een 100m touw op 40m van het einde 3/4 overgeschaafd. Een 'paar' schaafwondjes van bovenop die hoop takken in een doornstruik te springen. Hoewel het poetswerk niet klaar is, wil ik kost wat kost de schoorsteen proberen. Peter trapt in de start een grote trede uit en schaaft zijn enkelgewricht goed open. De soms vochtige en geranium-zand-bak-achtige grepen maken het niet gemakkelijk. De moeilijkheidsgraad zal ergens 5c / 6a zijn vermoed ik.
Sector 'Tour volant' - hoogte 20m
De dag erna afgesproken met old-school rebolter Wim om verder te werken. We prulllen verder en testen de 2 aangrenzende routes. De linkse, een golvende wand met sublieme passen en grepen. Buiten 1 pas lukt alles. De rechtse blijkt ook de moeite, een rechte wand met redelijke grepen tot een groot terras. Op het terras komen is 'interressant', Wim wringt er een worstel-beweging uit. Ik moet een ander methode zoeken. Een 'heelhook' op terras, een onderhands lipje halen en handwisselen. Voet uitdrukken op het terras tot je rechtstaat. Iets 6a/b-achtig? De overhangende toren is ook verkend. Ik ben nog niet zo zeker of deze toren eigenlijk vaststaat. Tussen de hoofdwand en de toren is een 20cm brede spleet. De sector is hierbij hernoemd tot 'Tour volant' of 'vliegende toren'. Hopelijk heb ik ongelijk!
Sector 'Tour volant' - hoogte 20m
De dag erna afgesproken met old-school rebolter Wim om verder te werken. We prulllen verder en testen de 2 aangrenzende routes. De linkse, een golvende wand met sublieme passen en grepen. Buiten 1 pas lukt alles. De rechtse blijkt ook de moeite, een rechte wand met redelijke grepen tot een groot terras. Op het terras komen is 'interressant', Wim wringt er een worstel-beweging uit. Ik moet een ander methode zoeken. Een 'heelhook' op terras, een onderhands lipje halen en handwisselen. Voet uitdrukken op het terras tot je rechtstaat. Iets 6a/b-achtig? De overhangende toren is ook verkend. Ik ben nog niet zo zeker of deze toren eigenlijk vaststaat. Tussen de hoofdwand en de toren is een 20cm brede spleet. De sector is hierbij hernoemd tot 'Tour volant' of 'vliegende toren'. Hopelijk heb ik ongelijk!
vrijdag 20 augustus 2010
Alpinisme in Champex - Arolla - Chamonix
We starten op onze geliefde camping in 'la fouly' met Bart. Een stevige aanloop naar 'cabane du Trient' in de Champex vallei, waar we 's nachts amper slapen. Mijn rugzak staat onder het raam, en de nachtelijke regen doet zijn werk. Ik neem hem juist op tijd weg voordat alles nat is. Dan de snurkers, ongelooflijk! Dat ne mens zo'n lawaai kan maken? Een klein onbijt en dan aanlopen naar de 'Aiguille Purtscheller' (3475m) voor de zuidgraat.
Aiguille Dorée met 'Col copt', duidelijk niet in conditie.
Aiguille Purtscheller
We kruipen over de 'rimaye' naar de start van de route, maar we vertrouwen het weer niet. Veel wind en onheilspellende wolken vanuit Chamonix. We beslissen dan maar over te gaan op een gletscherwandeling. We dalen af via 'col du tour' om zo aan te sluiten op de normaal route van 'petite fourche' (3520m). Een leuke wandeling met wat klauteren op de rotsgraat op het einde. We hadden eigenlijk kunnen doorsteken naast 'Tête Blanche' ipv in die diepe put van de 'col' weer omhoog te moeten. Maar onder het moto 'da is goed voor de fysiek?' kruipen we er weer op. We beslissen om af te dalen naar de lager gelegen hut 'cabane d'Orny'. Gezelliger en enkele oude bekenden ontmoet, namelijk: Iris en Bies op stage met LBV. Opnieuw vroeg op voor een 2 poging op 'aiguille Purtscheller'. We staan samen met een britse gids en zijn amerikaanse klant aan de start van de rotsroute. Bart start met de eerste touwlengte (5c/6a). Best pittig, een serie barsten die eindigen in een grote hoekversnijdig, waar de crux zit. De tweede touwlengte (4c) is iets eenvoudiger, voornamelijk parcours zoeken op luchtige rotsgraat. Waarna ik vanaf de rotstoren mij dadelijk laat zakken tot de volgende relais. Bart volgt en ik laat hem zakken. Dan volgen 2 eenvoudige touwlengtes, waarna we eindelijk aan de voet van de grote schoorsteen staan. Het is mijn beurt, het ziet er stevig uit. Het blijkt allemaal best mee te vallen. Een zeer impressionante touwlengte, hoewel Bart met rugzuk hier waarschijnlijk anders over denkt. Het 2dee deel van de schoorsteen is kort. Ik zoek een weg naar boven en vind nog een super mooie barst / hoekversnijding. Gewoon genieten, wegens touwwrijving maak ik relais zo'n 10m onder de top. Bart mag de laatste crux doen naar de top. Klemmen in een hoekversnijding. En dan top. De britse gids volgt de standaard afdaalpiste. Wij volgen de afdaalroute beschreven in de topo. Na enkele rappels en wat zoekwerk. Staan we terug net boven de rimaye bij onze rugzakken en beetje natte klimschoenen van de sneeuw. We besluiten af te dalen tot de vallei. De weervoorspellingen van de volgende dagen zijn niet goed.
We lopen aan naar 'cabane des dix' samen met Lieselot, Thomas en Rine in Arolla. Een vrolijke bende en een rustige dagske. We warmen op met de normaalroute op 'la Luette' (3548m) om Lieselot de kans te geven te wennen aan de hoogte. De rest van de bende is al een beetje geacclimatiseerd. Het eten is super, wie gaat er klagen als't 'à volonté' is?
Thomas, Lieselot en Sandrine op weg naar top 'La Luette'
De gletscher voor 'La Luette' is een waar doolhof voor een paar honderd meter. Een zeer oude laag ijs met een dun laagje verse sneeuw. Redelijk verraderlijk om in een spalt te vallen. We zoeken voorzichtig een weg naar boven. Eens doorheen het doolhof, is het wandelen tot boven. Een leuke tocht. Rustig een koekske en een mooi uitzicht op vele toppers van de Alpen. Yes, straks opnieuw eten. Het liggen in de zon is niet voor mij, die sessie van een paar uur op de rustdag voel ik nog redelijk goed ( en dit zeker nog een week lang ).
De 'Montblanc de Cheilon' (3869m) is de volgende interessante berg in de omgeving. We kiezen voor de voorjaarsroute. Een mooi parcours, waarbij je een weg moet zoeken doorheen de vele spalten. Dit was alvast een beter optie dan de drukke route op de rotsgraat.
Op weg naar 'Montblanc de Cheilon'
We vorderen snel en net voor de voortop staat een stevige wind. Dan komt de leuke rotsgraat. Vooral de laatste touwlengte is een leuke uitdaging. Solide rots met grote grepen en goede zekeringsmogelijkheden. Iedereen raakt zonder veel problemen op de top.
Lieselot tussen de ijstorens bij beklimming 'Montblanc de Cheilon'
De afdaling verloop super vlot. Dus opnieuw zonnen en wachten op weer eten! Yes. We eten deze keer buiten op't terras. De hut is volledig volgeboekt.
De bende met zicht op de top van 'Montblanc de Cheilon'
Montblanc de Cheilon
Sandrine 0.001cm voor de top 'Montblanc de Cheillon'
Cabane des dix
We bestuderen de route voor morgen alvast, de overschrijding van de 'Pigne d'Arolla' (3796m). Opnieuw een kort ontbijt en deze keer een dikkere rugzak, omdat we voor de overschrijding gaan. Het merendeel van de route is stappen op firn.
Pigne d'Arolla
De start bij de overgang van ijs naar firn ligt wat slecht, de rest is echter perfect in conditie, zelfs met het extreem warme weer. Achter elke helling schuilt weer een ander vergezicht. Voordat ik het besef staan we op de top. De afdaling gaat vlot, zelfs in de papsneeuw. Een stukje taart in de hut en dan dalen we verder af naar de Arolla. En Yes, een lekker etentje met de dames in Martigny.
Omdat er veel weerberichten volgen met onstabiel weer, besluiten Bart en ik tussendoor enkele routes op 'le Brévent' in Chamonix te proberen. De rots is 'gneiss' met voornamelijk volledig volledig behaakte routes.
We wilden starten met 'le poème à Lou', maar ik maak een foutje met het lezen van de topo. En we besluiten een andere route te kiezen: 'la voie frison-roche' 200m TD- max 6a obligatoire 5c, volledig behaakt. link topo.
In de eerste touwlengte zit een stevige pas op een dalletje (6a). Toch even slikken voor mij, met rugzak. De 2e touwlengte (5b) is oppassen, als je van de route afwijkt is de rots fragiel. De 3e touwlengte (5c) is mooi. Een traverse met een evenwichtspasje zonder handgrepen duiken naar rechts. Dan 'Bouchon' of file. Een fris wandje en een uurke wachten, bibberen. Mijn beurt, oef. Een atletische 6a, klemtechnieken in een hoekversnijding. Duidelijk de laatste jaren toch beter leren klimmen, het liep vlot. Dan een wandeling over een terrasband. De laatste touwlengte is opnieuw mooi, 30m hoekversnijding (5c). Nooit moeilijk, wel altijd zoeken. Een leuke route, met teveel prutsers in de route. Dus wees op tijd op de teleferique! Een ganse dag in de mist gezetten en toch kunnen klimmen. Good choice!
Onze 2e poging in 'le poème à Lou' strand met een bende prutsers voor ons. We beslissen om in de aangrenzende route te starten, moeilijker, maar geen prutsers, die 0,00001m/min klimmen. Dus we starten 'la fin de babylone' 220m ED- max 6c obligatoire 6b, volledig behaakt.
De eerste touwlengte is technisch 6a maar niet moeilijk. De 2e touwlengte start met een athletisch dakje 6b. Dan volg er een stevige touwlengte 6b+, voornamelijk goed route lezen en de juiste grepen kiezen. De 4e touwlengte is een luchtige traverse, evenwichtswerk. Die ik verpruts met eventjes het setjes te pakken, leesfoutje! Dan een continue verticale 6b. Dan de 2e crux van de route, een 6c dakje. Het dakje gaat vlot, maar eens erop staat volgt nog wat geconcentreerd voetenwerk. Dan een verticale tot overhangende wand op grote grepen (6b). De uitklim is eenvoudig op 2m na (6a). Nog ne lekkere zandkoek van de bakker and bob's your uncle. Elke touwlengte op mooie en solide gneiss, met veel variatie in de touwlengtes.
We bezoeken ook het bouldergebiedje van de 'col de Montets' (Chamonix). Een leuk gebiedje als je eens een half dagje tijd hebt. Niet groot, maar enkele leuke blokken. Er zijn er 2 zeer dicht bij elkaar namelijk sektor 'Argentière' en sektor 'Vallorcine'. De eerste is de grootste met het meeste mogelijkheden.
Bart en Kobe na't eten
Als allerlaatste poging in het wispelturige weer proberen we de 'Zinalrothorn' in Zermatt.
Aanloop naar Rothorn hut
Na de aanloop en het verplichte schaakspelleke, waarbij ik het allerlaatste en kleinste jupilerke win van den bak, sneeuwt het de ganse nacht. Het ontbijt is uitgesteld en we ontdekken later een mooi besneeuwd landschap. Einde oefening.
Sneeuwballengevecht naast Rothorn hut
Zicht op Monte rosa massief
Aiguille Dorée met 'Col copt', duidelijk niet in conditie.
Aiguille Purtscheller
We kruipen over de 'rimaye' naar de start van de route, maar we vertrouwen het weer niet. Veel wind en onheilspellende wolken vanuit Chamonix. We beslissen dan maar over te gaan op een gletscherwandeling. We dalen af via 'col du tour' om zo aan te sluiten op de normaal route van 'petite fourche' (3520m). Een leuke wandeling met wat klauteren op de rotsgraat op het einde. We hadden eigenlijk kunnen doorsteken naast 'Tête Blanche' ipv in die diepe put van de 'col' weer omhoog te moeten. Maar onder het moto 'da is goed voor de fysiek?' kruipen we er weer op. We beslissen om af te dalen naar de lager gelegen hut 'cabane d'Orny'. Gezelliger en enkele oude bekenden ontmoet, namelijk: Iris en Bies op stage met LBV. Opnieuw vroeg op voor een 2 poging op 'aiguille Purtscheller'. We staan samen met een britse gids en zijn amerikaanse klant aan de start van de rotsroute. Bart start met de eerste touwlengte (5c/6a). Best pittig, een serie barsten die eindigen in een grote hoekversnijdig, waar de crux zit. De tweede touwlengte (4c) is iets eenvoudiger, voornamelijk parcours zoeken op luchtige rotsgraat. Waarna ik vanaf de rotstoren mij dadelijk laat zakken tot de volgende relais. Bart volgt en ik laat hem zakken. Dan volgen 2 eenvoudige touwlengtes, waarna we eindelijk aan de voet van de grote schoorsteen staan. Het is mijn beurt, het ziet er stevig uit. Het blijkt allemaal best mee te vallen. Een zeer impressionante touwlengte, hoewel Bart met rugzuk hier waarschijnlijk anders over denkt. Het 2dee deel van de schoorsteen is kort. Ik zoek een weg naar boven en vind nog een super mooie barst / hoekversnijding. Gewoon genieten, wegens touwwrijving maak ik relais zo'n 10m onder de top. Bart mag de laatste crux doen naar de top. Klemmen in een hoekversnijding. En dan top. De britse gids volgt de standaard afdaalpiste. Wij volgen de afdaalroute beschreven in de topo. Na enkele rappels en wat zoekwerk. Staan we terug net boven de rimaye bij onze rugzakken en beetje natte klimschoenen van de sneeuw. We besluiten af te dalen tot de vallei. De weervoorspellingen van de volgende dagen zijn niet goed.
We lopen aan naar 'cabane des dix' samen met Lieselot, Thomas en Rine in Arolla. Een vrolijke bende en een rustige dagske. We warmen op met de normaalroute op 'la Luette' (3548m) om Lieselot de kans te geven te wennen aan de hoogte. De rest van de bende is al een beetje geacclimatiseerd. Het eten is super, wie gaat er klagen als't 'à volonté' is?
Thomas, Lieselot en Sandrine op weg naar top 'La Luette'
De gletscher voor 'La Luette' is een waar doolhof voor een paar honderd meter. Een zeer oude laag ijs met een dun laagje verse sneeuw. Redelijk verraderlijk om in een spalt te vallen. We zoeken voorzichtig een weg naar boven. Eens doorheen het doolhof, is het wandelen tot boven. Een leuke tocht. Rustig een koekske en een mooi uitzicht op vele toppers van de Alpen. Yes, straks opnieuw eten. Het liggen in de zon is niet voor mij, die sessie van een paar uur op de rustdag voel ik nog redelijk goed ( en dit zeker nog een week lang ).
De 'Montblanc de Cheilon' (3869m) is de volgende interessante berg in de omgeving. We kiezen voor de voorjaarsroute. Een mooi parcours, waarbij je een weg moet zoeken doorheen de vele spalten. Dit was alvast een beter optie dan de drukke route op de rotsgraat.
Op weg naar 'Montblanc de Cheilon'
We vorderen snel en net voor de voortop staat een stevige wind. Dan komt de leuke rotsgraat. Vooral de laatste touwlengte is een leuke uitdaging. Solide rots met grote grepen en goede zekeringsmogelijkheden. Iedereen raakt zonder veel problemen op de top.
Lieselot tussen de ijstorens bij beklimming 'Montblanc de Cheilon'
De afdaling verloop super vlot. Dus opnieuw zonnen en wachten op weer eten! Yes. We eten deze keer buiten op't terras. De hut is volledig volgeboekt.
De bende met zicht op de top van 'Montblanc de Cheilon'
Montblanc de Cheilon
Sandrine 0.001cm voor de top 'Montblanc de Cheillon'
Cabane des dix
We bestuderen de route voor morgen alvast, de overschrijding van de 'Pigne d'Arolla' (3796m). Opnieuw een kort ontbijt en deze keer een dikkere rugzak, omdat we voor de overschrijding gaan. Het merendeel van de route is stappen op firn.
Pigne d'Arolla
De start bij de overgang van ijs naar firn ligt wat slecht, de rest is echter perfect in conditie, zelfs met het extreem warme weer. Achter elke helling schuilt weer een ander vergezicht. Voordat ik het besef staan we op de top. De afdaling gaat vlot, zelfs in de papsneeuw. Een stukje taart in de hut en dan dalen we verder af naar de Arolla. En Yes, een lekker etentje met de dames in Martigny.
Omdat er veel weerberichten volgen met onstabiel weer, besluiten Bart en ik tussendoor enkele routes op 'le Brévent' in Chamonix te proberen. De rots is 'gneiss' met voornamelijk volledig volledig behaakte routes.
We wilden starten met 'le poème à Lou', maar ik maak een foutje met het lezen van de topo. En we besluiten een andere route te kiezen: 'la voie frison-roche' 200m TD- max 6a obligatoire 5c, volledig behaakt. link topo.
In de eerste touwlengte zit een stevige pas op een dalletje (6a). Toch even slikken voor mij, met rugzak. De 2e touwlengte (5b) is oppassen, als je van de route afwijkt is de rots fragiel. De 3e touwlengte (5c) is mooi. Een traverse met een evenwichtspasje zonder handgrepen duiken naar rechts. Dan 'Bouchon' of file. Een fris wandje en een uurke wachten, bibberen. Mijn beurt, oef. Een atletische 6a, klemtechnieken in een hoekversnijding. Duidelijk de laatste jaren toch beter leren klimmen, het liep vlot. Dan een wandeling over een terrasband. De laatste touwlengte is opnieuw mooi, 30m hoekversnijding (5c). Nooit moeilijk, wel altijd zoeken. Een leuke route, met teveel prutsers in de route. Dus wees op tijd op de teleferique! Een ganse dag in de mist gezetten en toch kunnen klimmen. Good choice!
Onze 2e poging in 'le poème à Lou' strand met een bende prutsers voor ons. We beslissen om in de aangrenzende route te starten, moeilijker, maar geen prutsers, die 0,00001m/min klimmen. Dus we starten 'la fin de babylone' 220m ED- max 6c obligatoire 6b, volledig behaakt.
De eerste touwlengte is technisch 6a maar niet moeilijk. De 2e touwlengte start met een athletisch dakje 6b. Dan volg er een stevige touwlengte 6b+, voornamelijk goed route lezen en de juiste grepen kiezen. De 4e touwlengte is een luchtige traverse, evenwichtswerk. Die ik verpruts met eventjes het setjes te pakken, leesfoutje! Dan een continue verticale 6b. Dan de 2e crux van de route, een 6c dakje. Het dakje gaat vlot, maar eens erop staat volgt nog wat geconcentreerd voetenwerk. Dan een verticale tot overhangende wand op grote grepen (6b). De uitklim is eenvoudig op 2m na (6a). Nog ne lekkere zandkoek van de bakker and bob's your uncle. Elke touwlengte op mooie en solide gneiss, met veel variatie in de touwlengtes.
We bezoeken ook het bouldergebiedje van de 'col de Montets' (Chamonix). Een leuk gebiedje als je eens een half dagje tijd hebt. Niet groot, maar enkele leuke blokken. Er zijn er 2 zeer dicht bij elkaar namelijk sektor 'Argentière' en sektor 'Vallorcine'. De eerste is de grootste met het meeste mogelijkheden.
Bart en Kobe na't eten
Als allerlaatste poging in het wispelturige weer proberen we de 'Zinalrothorn' in Zermatt.
Aanloop naar Rothorn hut
Na de aanloop en het verplichte schaakspelleke, waarbij ik het allerlaatste en kleinste jupilerke win van den bak, sneeuwt het de ganse nacht. Het ontbijt is uitgesteld en we ontdekken later een mooi besneeuwd landschap. Einde oefening.
Sneeuwballengevecht naast Rothorn hut
Zicht op Monte rosa massief
donderdag 19 augustus 2010
Ettringen in de zomerhitte!
Een topdagje in Ettringen (D) met Bart en Sandrine. Het vakantie verslag steekt nog in het typmachine. Dus nog even geduld.
Na een beetje zoeken vinden we eindelijk het juiste gat in de grond, namelijk 'Schwarzer Zirkel'. Boven in de maisvelden is't snikheet. Beneden in de steengroeve is het zelfs frisjes. Bart schiet al snel in '1000 Teufel'(6b). Duidelijk een harde opwarmer. Ik geraak er nipt op.
Ettringen sektor 'Schwarzer Zirkel'
Bart in '1000 Teufel'
Dan klimmen we de hoekversnijding ernaast 'Seinesgleichen geschieht'(6a). Leuk met opnieuw 1 stevige blokpas. Bart start in 'Presskopf' (6a+/6b), wat een startpassen? Een hielhook aan je hand en daarna nog athletisch evenwicht zoeken. Het lukt dankzij de methode van Bart.
Kobe in 'Presskopf'
Dan de barst van 'Feurertaufe'(6c). De beginpas is venijnig scherp. Bart werkt hem uit en daarna eenvoudig af. Sandrine lost de startpas uiteindelijk op zonder de scherpe greep, en cruised hem tot boven. Ik durf de scherpe greep niet te nemen en de andere methode is voor mij te gefrommeld. Van de passen in de eindbarst lukt mij niet veel.
Bart in 'Feuertaufe'
Tussendoor doen we een eenvoudige route 'blutiger samstag'(5c), dat Sandrine rustig uitklimt. Ik geraak zelfs niet tot het relais, de handjes doen zeer van al dat klemmen.
Sandrine cruised 'Blutiger Samstag'
Bart valt 'Oger'(6c/6c+) aan. We missen onze grootste camalot (thuis gelaten wegens te zwaar ), de barst is duidelijk van een foute maat, de vuisten klemmen net niet, wegens te breed. Ik klim hem na, moet dat barstklimmen toch ooit leren. Handen voor de eerste maal getaped, duidelijk nuttig. Maar een stukje vergeten en daar staat nu een mooi korstje op. Kortweg barsttechniek is duidelijk een andere wereld, waar ik nog veel moet leren. Dan nog een wandelingske in het dorpje 'Mayen' met een lekkere etentje in op een terrasje.
Na een beetje zoeken vinden we eindelijk het juiste gat in de grond, namelijk 'Schwarzer Zirkel'. Boven in de maisvelden is't snikheet. Beneden in de steengroeve is het zelfs frisjes. Bart schiet al snel in '1000 Teufel'(6b). Duidelijk een harde opwarmer. Ik geraak er nipt op.
Ettringen sektor 'Schwarzer Zirkel'
Bart in '1000 Teufel'
Dan klimmen we de hoekversnijding ernaast 'Seinesgleichen geschieht'(6a). Leuk met opnieuw 1 stevige blokpas. Bart start in 'Presskopf' (6a+/6b), wat een startpassen? Een hielhook aan je hand en daarna nog athletisch evenwicht zoeken. Het lukt dankzij de methode van Bart.
Kobe in 'Presskopf'
Dan de barst van 'Feurertaufe'(6c). De beginpas is venijnig scherp. Bart werkt hem uit en daarna eenvoudig af. Sandrine lost de startpas uiteindelijk op zonder de scherpe greep, en cruised hem tot boven. Ik durf de scherpe greep niet te nemen en de andere methode is voor mij te gefrommeld. Van de passen in de eindbarst lukt mij niet veel.
Bart in 'Feuertaufe'
Tussendoor doen we een eenvoudige route 'blutiger samstag'(5c), dat Sandrine rustig uitklimt. Ik geraak zelfs niet tot het relais, de handjes doen zeer van al dat klemmen.
Sandrine cruised 'Blutiger Samstag'
Bart valt 'Oger'(6c/6c+) aan. We missen onze grootste camalot (thuis gelaten wegens te zwaar ), de barst is duidelijk van een foute maat, de vuisten klemmen net niet, wegens te breed. Ik klim hem na, moet dat barstklimmen toch ooit leren. Handen voor de eerste maal getaped, duidelijk nuttig. Maar een stukje vergeten en daar staat nu een mooi korstje op. Kortweg barsttechniek is duidelijk een andere wereld, waar ik nog veel moet leren. Dan nog een wandelingske in het dorpje 'Mayen' met een lekkere etentje in op een terrasje.
vrijdag 23 juli 2010
Champex & Arolla
Met Bart de alpenvakantie ingezet met 'Petite Fourche' en 'Aiguille Purtscheller'. Dan met Lieselot, Thomas en Rine 'la Luette', 'Montblanc de cheilon' en 'Pigne d'arolla'. Hopelijk nu het zwaardere werk. Voorlopig werkt het weer niet mee.
dinsdag 29 juni 2010
Willy & Heinz
Berdorf heeft altijd al een speciale plaats gehad in mijn hart. Mijn eerste klimvakantie met mijn zusje buiten belgie, een plaatselijk gekopieerde topo met hakentrek quotaties. Veel slaghaken. De tijden zijn veranderd, maar mijn klimgoesting zeker niet. Toen ik voor het eerst lijnen zoals 'Heinz' en 'Willy' zag, dacht ik, daar moet ik echt nog veel voor leren, vooralleer ik daar inkruip. Van't weekend deze 2 routes geklommen. Een vreemde ervaring! Moeilijk te beschrijven. Precies alsof na jaren staren naar de slagroomtaart in de etalage van de bakker, je er eindelijk eens mag van proeven. En amai, dat smaakt. We zijn met een ganse bende, Marc, Glenn, Bart, Igor, Rine, Pé, Michel,Guy,... Later op de dag probeer ik 'yellow submarine', een mooie route, voornamelijk technisch. Uiteindelijk lukt het, hoewel ik de crux-pas verknoei. Pé knalt hem lekker soepel. Ik probeer samen met Igor nog 'Gincobiloba'. De start-pas lukt niet, de andere passen gaan maar net. Echt wel boulderen met touw. De rest van de dag kijk ik hoe de meeste uit 'L'infernale' vallen! Superleuke klimdag met een leuke bende.
God s(h)ave the queen part II
Een tweede sessie in 'GSTQ' en 'lachez les fauves' samen met Ollie. Bijna alle oude haken van 'Lachez les Fauves' zijn verwijderd. Enkel de ringhaak halfweg moet nog afgeslepen worden. Ook in 'GSTQ' zijn alle oude haken eruit en de laatste lijmhaken geplakt. Enkel de onvermurmbare slaghaak net voor het relais wil er niet uit. Dat zal ook met de slijpschijf moeten, gevaarlijk werk!
Snoeien in Flône
Opnieuw een werkweekend met het BRT in Flône. Een tweede en voorlopig laatste snoeidag. De vorige werkdag lokte alvast positieve reacties uit bij DNF. Nu alvast wachten op de milieuvergunning. Dankzij Peter, Raf en Iris van het LBV en een ganse bende van het BRT schieten de werken aardig op. Het terrein is moeilijk veel grote stenen met ertussen struiken. De hakselaar haalt deze keer wel het einde van de dag. Van 10u30 tot 16u30 wordt er knalhard, gezaagd, gesleept, gehakselt,... Uiteindelijk zit iedereen uitgeteld op de grond. Taak volbracht. Dit vraagt om een bbq'ke, dankzij Patrick en Lies is alles tiptop in orde. Dat smaak. Net voor het eten repareer ik nog even de relais van 'Li prumir' in 'Awirs', door de plaquette van de relais opnieuw een moer te geven. En ook de wassende vegetatie wordt even gekortwiekt. Iedereen bedankt voor het harde werken en de grote opkomst.
God s(h)ave the queen part I
Een eerste werk-sessie met het BRT in Freyr. Iets wat al van vorig jaar in de planning stond maar er nooit van kwam. Door een duidelijk afspraak met de CAB mogen we hier aan't werk. Onder bepaalde voorwaardes weliswaar:
1. We geven een lijstje van routes welke we willen herbehaken. En enkel deze routes mogen we dan herbehaken
2. Geen nieuwe routes, enkel herbehaken. Nieuwe routes brengen de toekomst van het gebied in gevaar.
3. Geen haken toevoegen, dus enkel bestaande vervangen. Indien toch noodzakelijk dit overleggen met CAB.
4. Alle oude troep eruit halen, dus niet enkel nieuwe haken zetten
5. Klassieke lijnen voorlopig off-limits, tot we een beter zicht op de zaak hebben hoe we deze willen herbehaken.
We starten met de enkele routes op de 'Tête du lion', namelijk 'God s(h)ave the queen' en 'lachez les fauves'. De eerste route heeft verschillende type haken, voornamelijk de 'longlife plaquettes' en de plaquettes in de traversé hebben hun beste jaren gehad. De relais is echter het echte gevaar, 3 haken waarvan er één nog redelijk is. De tweede route is volledig behaakt met speleo-plaquettes, ook wel eens colalipjes genoemd. Deze halen de huidge normen niet, het lipje scheurt af na herhaalde keren vallen. We werken samen met Tim, Ollie, Niels aan het herbehaken van de routes. Leuke dag, met een statisch touw wat toch redelijk sopt van het Maaswater op't einde van de dag. Nog iets eten in de 'Cham' en doodmoe na huis. Iedereen bedankt voor de hulp en de ambiance.
1. We geven een lijstje van routes welke we willen herbehaken. En enkel deze routes mogen we dan herbehaken
2. Geen nieuwe routes, enkel herbehaken. Nieuwe routes brengen de toekomst van het gebied in gevaar.
3. Geen haken toevoegen, dus enkel bestaande vervangen. Indien toch noodzakelijk dit overleggen met CAB.
4. Alle oude troep eruit halen, dus niet enkel nieuwe haken zetten
5. Klassieke lijnen voorlopig off-limits, tot we een beter zicht op de zaak hebben hoe we deze willen herbehaken.
We starten met de enkele routes op de 'Tête du lion', namelijk 'God s(h)ave the queen' en 'lachez les fauves'. De eerste route heeft verschillende type haken, voornamelijk de 'longlife plaquettes' en de plaquettes in de traversé hebben hun beste jaren gehad. De relais is echter het echte gevaar, 3 haken waarvan er één nog redelijk is. De tweede route is volledig behaakt met speleo-plaquettes, ook wel eens colalipjes genoemd. Deze halen de huidge normen niet, het lipje scheurt af na herhaalde keren vallen. We werken samen met Tim, Ollie, Niels aan het herbehaken van de routes. Leuke dag, met een statisch touw wat toch redelijk sopt van het Maaswater op't einde van de dag. Nog iets eten in de 'Cham' en doodmoe na huis. Iedereen bedankt voor de hulp en de ambiance.
Réaliser son rève
Een dagje met Rudi werken in 'rocher de Maizeret'. Na het feestje van de Trouw van Maarten & Magalie de ideale afsluiter van het weekend. We werken de route van Rudi, 'Réaliser son rève' volledig af. De route is recent ook vrijgeklommen door Jurgen Lis met een waardering van 7a+ zeker de moeite waard. Speciale bewegingen in een licht overhangende wand met een verticale lip van enkele meters lang.
donderdag 27 mei 2010
3x Font
Door omstandigheden heb ik 3 weekenden op rij in fontainebleau geboulderd. And yes, I like the magic forest.
Eerst een baby-treffen met Max en Wolf. De eerste dag met Max, Lies, Patrick, Rine, Marijke naar 'Franchard sablons'. Er volgt een moeizame opwarming. Enkele toppers:
-Blue 2 rustige start
-La Verdâtre (blue 3) rine's zwarte beest, toch maar mooi afgelapt
-La Réticence (red 2) speciale start op muur met minder leuke eindgrepen
-La Promptitude (red 4) mooie ronde eindgrepen
-Morsure aux Doigts (red 6) maar 1 beweging en P.J. zelfde route, maar zitstart langs links erin traverseren. Een beetje brut.
-Le Nez (red 12) een beetje akelig
-blue 4bis eenvoudig
-La Voie du Gynécologue (blue 6) vreemde start,zou het aan de routenaam liggen?
-La Dérobade assis De zitstart is super brut, de eindpas ook brut opgelost
-L'Arête du Poisson (red 10) mooie uithoudingsroute
De volgende dag is't weer maar triestig, uiteindelijk krijgen we een kleine regenbui, waarna er toch nog te klimmen valt. We spelen allemaal in de traversé 'Coup de Canon (red 15)'.
Patrick in 'coup de canon'
Rine in 'coup de canon'
Lies in 'Coup de canon'
Lies wandelt stevig wat kilometers met Max op de rug. We werken nog allemaal in 'le surplomb feuilleté' en 'de naamloze boeg'. Patrick vlamt hem zelfs met de natte uitklim. Rine doet een zeer goede poging. Marijke en Rine vertrekken richting Saffres.
Patrick in 'le surplomb feuilleté'
Marijke aan't opwarmen onder 'iceberg'
Ik boulder nog stevig verder met Patrick.
-L'Angle Arrondi (red 53) mooi evenwichtsprobleem
-Le Marbre Brisé (red 54) werken op de vingers
-Bouddha assis harde zitstart
-Le Toit Ouvrant supermooi dak met mooie grepen
-Le Toit Ouvrant direct dak op pockets
's Avonds volgt een stevig kampvuur als Tom, Guen en baby (peuter) Wolf arriveren.
Met de bende naar Apremont.
-Sea blue 1 eerste route van Lies, lekker hoog
-Sea blue 2 leuke traverse
-Sea blue 3bis harde start op scherpe grepen
-Sea blue 9bis een kwartierke liggen zand schuppen, ne kleine had er zijn emmerke omgekiept in de eindgrepen. En nee, gene van ons peuters.
-Sea blue 14 krachtig op de vingers
-Sea blue 14bis mooier, wel beetje expo
-Salmon 71 super mooie graat
-Sea blue 20 hard voor't nivo, superleuk
De bende op weg naar Apremont
Kobe in één van de 'sea blue'
Tom in 'sea blue 20'
Dan werken we samen met een Texaan in 'Modus Vivendi' . Jaren geleden had ik dit al eens geprobeerd. Nu met succes. Tom en Patrick komen zeer dicht. Ook 'Jiu-Jitsu' lukt mij, een speciaal probleem, met een dynamische pas waarbij je benen wegzwaaien. De klein mannen vinden hier vooral in het zand superleuk.
Wolf en Max in de zand
De volgende dag, een opwarmsessie met de dames, mijn poten / vingertjes doen pijn. Het kindercircuit op rocher du Canon. Superleuk, terug leren bewegen op rots. Dan vechten de mannen met een aantal hardere rode routes.
-Caprice (red 34) evenwicht
-L'Astragale (red 33) grote bewegingen
-Le Pion Cassé (red 32) evenwicht en vingers
-L'Œuf de Colombe (red 31) Tom demonstreert hem even, sloperprobleem
-Le Dé (red 30) beetje expo, maar supermooie graat
In de laatste route van't weekend knallen we allemaal 'La Dame de Pique(red 39)'. Een hoge verticale wand met stevige passen. De eindpas is stevig. De strijd tussen Patrick en Tom was super leuk om te zien. De motivatie droop er af.
De planning van het 2e weekend liep volledig anders als verwacht. Het herbehaken in Freyr liep mis. Ollie kon er niet op tijd kon geraken. Dan maar noodgedwongen last-minute alleen in de auto springen en naar Fontainebleau rijden. Gelukkig mag ik meeklimmen en eten met 'bleau roots'. Een leuke bende. We starten in Apremont Bizons. Rood 7-8, allemaal stevige prullen. De boeg is supermooi, een evenwichtsprobleem. We proberen alle mogelijkheden op blok van 'rood 9-10'. Eerst de staande start van rood °10, hard en brut. In de ligstart wordt hard gewerkt, voornamelijk door Paul. Zonder succes, voor de startgreep is't te warm. Rood °9, is mooi. De traversé rouge 9-10 wordt gedemonstreed door Bart Minnebo, daarna geloof ik er ook in en klim hem uit. Wat een rare voetposities! Nog even en ik kan mijne dikke teen in mijne mond steken. We leren Olivier jeteren, je gat naar beneden en lanceren. Ik spot Bart met biberende knieen in 'Ultimatum', met akelige foothook hoog op de blok. Dikke bal, ik pas. Dan 'Pied à coulisse', smurf knalt. De meeste van ons zijn al redelijk gaar. Rine wil haar project nog eens proberen 'Le menhir'. Bart klimt hem in 1e poging, volledig 'in the zone'. Paul valt bijna van de eindgreep, wat meestal 'tutatuta' als gevolg heeft. Mooi gedaan. Rine raakt zeer ver. Ze mist enkel nog net dat beetje extra. Nog even 'crazy horse' proefdraaien, ik mis nog ne extra bicep of zoiets. Lekkere pasta, beetje pintjes, kampvuur, gezellige babbel. In Gorge du Houx, proberen we op te warmen, beetje moeilijk. 'Bras long' lukt met een dynamische beweging. De route er net links van is net iets te hard voor mij, Bart en Niki knallen 'Transition', dit is een mooi probleem, de eindpas kan je dynamische oplosssen. Liesbet komt dichtbij. Dan met Olivier een wandje, 'J2'. Na veel werk klim ik hem uit. Olivier werkt hard, zonder succes. Aan zijn motivatie zal het niet liggen. Bart klimt nog even 'Gargantoit'. Op zoek naar 'Rocher de L'Ermitage' wandelen we veel, zonder één mooi project te vinden. Jammer. Een late sessie op 'Lapin ou canard' en 'Ah,plus facile!'. Niki klimt beide flash, sterk. Liesbet slaagt in 'Lapin ou canard' en werkt 'Ah, plus facile!' alvast goed uit voor de volgende keer. Later Neil Hart in deze route gezien. En blijkbaar is er een eenvoudigere oplossing dan de mijne!
Pizza bij mijn zusje op camping, mooi eindelijk nog eens een klimdag met de familie. We starten met 'Brulaap' en 'infinite down'. Nele zoekt de juiste klimpositie in 'Brulaap'. Ik werk 'Infinite down' uit. De passen lukken. Maar de opeenvolging van de sequenties is vermoeiend, waardoor de eindpas telkens mis gaat. Na enkele goede pogingen klimt nele 'Brulaap' uit. Als ze dit al kan, net terug uit revalidatie, dan volgen er zeker nog hardere prestaties. En ook op technisch vlak heeft ze grote vooruitgang gemaakt. Die louche voettrukjes had ik duidelijk niet zelf gevonden. En ze werken, na wat vloeken op de te scherpe startgreep, klim ik hem ook met Enya als 'zon uit mijn ogen-houder' en nele als 'greep aanwijzer'. Erik kan niets doen met de startgreep, hij krijgt zijn vingers er niet in. Erik probeert 'Jokari' en na enkele pogingen slaagt hij in de dyno. Mooi gedaan. Ook 'Contre-verite' en 'la verite' lukken snel. Door het zien, geloof ik er ook in. Vooral 'Jokari' is een mooi ding. De familie gaat naar huis. Ik speel nog even in 'mur lombard' en klim 'Luna' de boulder geopend door Nele. Mooie grepen en mooie passen. Zeker een aanwinst voor het gebied.
Het 3e weekend met Nele en Erik naar Fontainebleau. Die hun 2e thuis is eigenlijk bleau. De condities op zaterdag zijn wat warm en vochtig. Nele knalt 'Profil Macabre' na enkele pogingen. Ik heb 2 problemen, mis lichaamspanning en vingerkracht. Na een nieuwe voetpositie gaat het beter, dan trap ik een stuk van de nieuwe voetsteun. Oef, geluk het lukt nog altijd, maar dan lost de hielhook in de volgende pas, wegens slechte verklemming. Uiteindelijk lukt het, oef. Erik slaagt bijna in 'Wallaby'. We proefdraaien in 'Pacman', maar de eindpas is moeilijk. Nele doet een goede poging in 'la voie des Belges', tot een akelige val. Na veel oefenen springen Erik en ik de dyno 'Vision d'Escaflowne'. Stevig beestje, met een eigenaardige inverse startpositie. We eindigen met 'Virage Sauvage'. Zeer hard op de vingers. Een ijsje, ne lekkere pasta en 'bob's your uncle'. Het regent de ganse nacht, maar uiteindelijk zijn de klimcondities zeker even goed als de dag ervoor. Nele warmt op met 'Extraction Terrestre' , een mooie prestatie. Het ziet er zelfs niet moeilijk uit. Dat blijkt toch anders als je er zelf inhangt. De hielhook boven je hoofd, voelt aan alsof mijn heup uit het gewricht schiet. Dan ontdekken we '70° à l'Ombre'. Een supermooi dakprobleem maar 1m boven de zand. Erik knalt de startcrux praktisch in eerste poging. Nele vindt een eenvoudigere oplossing voor de start en klimt hem daarna vlot uit. We passeren nog in langs 'Yoga' en ik knal hem na enkele harde pogingen. De eindpas is de crux. Mooie bewegingen. Voor verslagje zie hier
Leuk zo wat ravotten in de bos.
Eerst een baby-treffen met Max en Wolf. De eerste dag met Max, Lies, Patrick, Rine, Marijke naar 'Franchard sablons'. Er volgt een moeizame opwarming. Enkele toppers:
-Blue 2 rustige start
-La Verdâtre (blue 3) rine's zwarte beest, toch maar mooi afgelapt
-La Réticence (red 2) speciale start op muur met minder leuke eindgrepen
-La Promptitude (red 4) mooie ronde eindgrepen
-Morsure aux Doigts (red 6) maar 1 beweging en P.J. zelfde route, maar zitstart langs links erin traverseren. Een beetje brut.
-Le Nez (red 12) een beetje akelig
-blue 4bis eenvoudig
-La Voie du Gynécologue (blue 6) vreemde start,zou het aan de routenaam liggen?
-La Dérobade assis De zitstart is super brut, de eindpas ook brut opgelost
-L'Arête du Poisson (red 10) mooie uithoudingsroute
De volgende dag is't weer maar triestig, uiteindelijk krijgen we een kleine regenbui, waarna er toch nog te klimmen valt. We spelen allemaal in de traversé 'Coup de Canon (red 15)'.
Patrick in 'coup de canon'
Rine in 'coup de canon'
Lies in 'Coup de canon'
Lies wandelt stevig wat kilometers met Max op de rug. We werken nog allemaal in 'le surplomb feuilleté' en 'de naamloze boeg'. Patrick vlamt hem zelfs met de natte uitklim. Rine doet een zeer goede poging. Marijke en Rine vertrekken richting Saffres.
Patrick in 'le surplomb feuilleté'
Marijke aan't opwarmen onder 'iceberg'
Ik boulder nog stevig verder met Patrick.
-L'Angle Arrondi (red 53) mooi evenwichtsprobleem
-Le Marbre Brisé (red 54) werken op de vingers
-Bouddha assis harde zitstart
-Le Toit Ouvrant supermooi dak met mooie grepen
-Le Toit Ouvrant direct dak op pockets
's Avonds volgt een stevig kampvuur als Tom, Guen en baby (peuter) Wolf arriveren.
Met de bende naar Apremont.
-Sea blue 1 eerste route van Lies, lekker hoog
-Sea blue 2 leuke traverse
-Sea blue 3bis harde start op scherpe grepen
-Sea blue 9bis een kwartierke liggen zand schuppen, ne kleine had er zijn emmerke omgekiept in de eindgrepen. En nee, gene van ons peuters.
-Sea blue 14 krachtig op de vingers
-Sea blue 14bis mooier, wel beetje expo
-Salmon 71 super mooie graat
-Sea blue 20 hard voor't nivo, superleuk
De bende op weg naar Apremont
Kobe in één van de 'sea blue'
Tom in 'sea blue 20'
Dan werken we samen met een Texaan in 'Modus Vivendi' . Jaren geleden had ik dit al eens geprobeerd. Nu met succes. Tom en Patrick komen zeer dicht. Ook 'Jiu-Jitsu' lukt mij, een speciaal probleem, met een dynamische pas waarbij je benen wegzwaaien. De klein mannen vinden hier vooral in het zand superleuk.
Wolf en Max in de zand
De volgende dag, een opwarmsessie met de dames, mijn poten / vingertjes doen pijn. Het kindercircuit op rocher du Canon. Superleuk, terug leren bewegen op rots. Dan vechten de mannen met een aantal hardere rode routes.
-Caprice (red 34) evenwicht
-L'Astragale (red 33) grote bewegingen
-Le Pion Cassé (red 32) evenwicht en vingers
-L'Œuf de Colombe (red 31) Tom demonstreert hem even, sloperprobleem
-Le Dé (red 30) beetje expo, maar supermooie graat
In de laatste route van't weekend knallen we allemaal 'La Dame de Pique(red 39)'. Een hoge verticale wand met stevige passen. De eindpas is stevig. De strijd tussen Patrick en Tom was super leuk om te zien. De motivatie droop er af.
De planning van het 2e weekend liep volledig anders als verwacht. Het herbehaken in Freyr liep mis. Ollie kon er niet op tijd kon geraken. Dan maar noodgedwongen last-minute alleen in de auto springen en naar Fontainebleau rijden. Gelukkig mag ik meeklimmen en eten met 'bleau roots'. Een leuke bende. We starten in Apremont Bizons. Rood 7-8, allemaal stevige prullen. De boeg is supermooi, een evenwichtsprobleem. We proberen alle mogelijkheden op blok van 'rood 9-10'. Eerst de staande start van rood °10, hard en brut. In de ligstart wordt hard gewerkt, voornamelijk door Paul. Zonder succes, voor de startgreep is't te warm. Rood °9, is mooi. De traversé rouge 9-10 wordt gedemonstreed door Bart Minnebo, daarna geloof ik er ook in en klim hem uit. Wat een rare voetposities! Nog even en ik kan mijne dikke teen in mijne mond steken. We leren Olivier jeteren, je gat naar beneden en lanceren. Ik spot Bart met biberende knieen in 'Ultimatum', met akelige foothook hoog op de blok. Dikke bal, ik pas. Dan 'Pied à coulisse', smurf knalt. De meeste van ons zijn al redelijk gaar. Rine wil haar project nog eens proberen 'Le menhir'. Bart klimt hem in 1e poging, volledig 'in the zone'. Paul valt bijna van de eindgreep, wat meestal 'tutatuta' als gevolg heeft. Mooi gedaan. Rine raakt zeer ver. Ze mist enkel nog net dat beetje extra. Nog even 'crazy horse' proefdraaien, ik mis nog ne extra bicep of zoiets. Lekkere pasta, beetje pintjes, kampvuur, gezellige babbel. In Gorge du Houx, proberen we op te warmen, beetje moeilijk. 'Bras long' lukt met een dynamische beweging. De route er net links van is net iets te hard voor mij, Bart en Niki knallen 'Transition', dit is een mooi probleem, de eindpas kan je dynamische oplosssen. Liesbet komt dichtbij. Dan met Olivier een wandje, 'J2'. Na veel werk klim ik hem uit. Olivier werkt hard, zonder succes. Aan zijn motivatie zal het niet liggen. Bart klimt nog even 'Gargantoit'. Op zoek naar 'Rocher de L'Ermitage' wandelen we veel, zonder één mooi project te vinden. Jammer. Een late sessie op 'Lapin ou canard' en 'Ah,plus facile!'. Niki klimt beide flash, sterk. Liesbet slaagt in 'Lapin ou canard' en werkt 'Ah, plus facile!' alvast goed uit voor de volgende keer. Later Neil Hart in deze route gezien. En blijkbaar is er een eenvoudigere oplossing dan de mijne!
Pizza bij mijn zusje op camping, mooi eindelijk nog eens een klimdag met de familie. We starten met 'Brulaap' en 'infinite down'. Nele zoekt de juiste klimpositie in 'Brulaap'. Ik werk 'Infinite down' uit. De passen lukken. Maar de opeenvolging van de sequenties is vermoeiend, waardoor de eindpas telkens mis gaat. Na enkele goede pogingen klimt nele 'Brulaap' uit. Als ze dit al kan, net terug uit revalidatie, dan volgen er zeker nog hardere prestaties. En ook op technisch vlak heeft ze grote vooruitgang gemaakt. Die louche voettrukjes had ik duidelijk niet zelf gevonden. En ze werken, na wat vloeken op de te scherpe startgreep, klim ik hem ook met Enya als 'zon uit mijn ogen-houder' en nele als 'greep aanwijzer'. Erik kan niets doen met de startgreep, hij krijgt zijn vingers er niet in. Erik probeert 'Jokari' en na enkele pogingen slaagt hij in de dyno. Mooi gedaan. Ook 'Contre-verite' en 'la verite' lukken snel. Door het zien, geloof ik er ook in. Vooral 'Jokari' is een mooi ding. De familie gaat naar huis. Ik speel nog even in 'mur lombard' en klim 'Luna' de boulder geopend door Nele. Mooie grepen en mooie passen. Zeker een aanwinst voor het gebied.
Het 3e weekend met Nele en Erik naar Fontainebleau. Die hun 2e thuis is eigenlijk bleau. De condities op zaterdag zijn wat warm en vochtig. Nele knalt 'Profil Macabre' na enkele pogingen. Ik heb 2 problemen, mis lichaamspanning en vingerkracht. Na een nieuwe voetpositie gaat het beter, dan trap ik een stuk van de nieuwe voetsteun. Oef, geluk het lukt nog altijd, maar dan lost de hielhook in de volgende pas, wegens slechte verklemming. Uiteindelijk lukt het, oef. Erik slaagt bijna in 'Wallaby'. We proefdraaien in 'Pacman', maar de eindpas is moeilijk. Nele doet een goede poging in 'la voie des Belges', tot een akelige val. Na veel oefenen springen Erik en ik de dyno 'Vision d'Escaflowne'. Stevig beestje, met een eigenaardige inverse startpositie. We eindigen met 'Virage Sauvage'. Zeer hard op de vingers. Een ijsje, ne lekkere pasta en 'bob's your uncle'. Het regent de ganse nacht, maar uiteindelijk zijn de klimcondities zeker even goed als de dag ervoor. Nele warmt op met 'Extraction Terrestre' , een mooie prestatie. Het ziet er zelfs niet moeilijk uit. Dat blijkt toch anders als je er zelf inhangt. De hielhook boven je hoofd, voelt aan alsof mijn heup uit het gewricht schiet. Dan ontdekken we '70° à l'Ombre'. Een supermooi dakprobleem maar 1m boven de zand. Erik knalt de startcrux praktisch in eerste poging. Nele vindt een eenvoudigere oplossing voor de start en klimt hem daarna vlot uit. We passeren nog in langs 'Yoga' en ik knal hem na enkele harde pogingen. De eindpas is de crux. Mooie bewegingen. Voor verslagje zie hier
Leuk zo wat ravotten in de bos.
Abonneren op:
Posts (Atom)