maandag 14 maart 2011

The Game we play

Een leuk weekend met Bart en Igor op de boulders van Fontainebleau. We starten op 'rocher de Bouligny' met 'la citadelle'. Een prima sector om op te warmen.

Bart op La Citadelle
Al snel slenteren we richting 'Hypotension-assis'. Igor doet hem natuurlijk 'onsight'. En Bart in een paar pogingen. We gebruiken ook een greep rechts bij de start. Blijkbaar niet zoals bleau.info . Maar zeker geen greep die echt uit de route ligt. Is't volgens de regels van't spel? Alvast een mooie boulder, met een 'coole move' bij de uitklim. Onder 'Hypotension' ligt ook nog een laag overhangske 'Sous-tension' . Wij verzinnen nog een moeilijkere variant op rechts uit. Zonder de grepen boven dakrand links van de graat. Iets in de buurt van 7a. We starten wel met linkerhand 1 greep lager dan op't filmpje. Dan stappen we richting 'Le presse purée'. Igor heeft hem al snel. Ik moet hard oefenen op de start. Bart vlamt hem ook na enkele pogingen. De start lijkt op bleau.info toch met rechterhand 1 greep lager te starten. Dus volgens de regels van't spel starten we 1 pas verder. Echter zeker een leuke route volgens onze methode.

Bart in 'Le presse purée'
Igor test de routes op 'les beaux quartiers'. Stevige nest! We reppen ons snel naar 'restant du long rocher'. Igor herhaalt nog even'The fire King'. Bart klimt 'La Pirouette'. Ik verkl.. zijn prestatie door de lage zitstart te proberen. Deze is zeker 7a. De iets hogere start lijkt eerder 6c. Het verschil van starten zittend op crashpad of zonder is hier duidelijk een verschil. The game we play. Bart besteed veel energie aan 'the fire king'. Ik probeer de zitstart van 'cochon de terre'. Maar val net voor de grote greep, wegens voetfout. Dan is de 'jus' op. Igor doet goede progingen in 'la bérezina-assis'. Ik prul nog maar eens in 'carnage'. En herhaal 'Cortomaltese' opnieuw, echt wel een verrassing.

Zondag een veldloop wedstrijd op parking van 'trois pignons'. Na eindeloos veel pogingen samen met Bart lukt 'La cent blaques'. Oef, het plaatklimmen lukt nog. Amai, den hardste 6a van de bos.

Bart in La cent blaques'
Igor knalt dan 'satan m'habite debout'. Bart komt zeer dicht bij, ik eindig steevast in de stenen. Dan 'le manderin sans convention'. Bart en Igor klimmen vlot uit. Ik moet iets meer moeite doen. Volgens bleau.info worden de grepen op rechts niet gebruikt. Beetje verwarrende naam voor een route die een illiminante is. 'Sans convention' wil meestal zeggen, met alle grepen. Deze methode voelt zeker niet als 7b aan, eerder 7a, maar zeker niet minder mooi. Echt wel toffe bewegingen.

Igor in 'le mandarin sans convention'
Dan 'Brazil', daar begrijp ik niet veel van. En te scherp om te blijven proberen. Igor eindigt de dag met 'la bérézina-assis' en 'Infidèle'. Mezelf heel tevreden om samen met Bart en Davy te werken in 'charcuterie'.
Een leuk weekendje. En fontainebleau blijft toch een zoektocht naar juiste bewegingen en oplossingen. Kwotaties en 'juist' geklommen boulders verliezen hierbij, in mijn ogen, veel van hun waarde. Het blijft het plezier van het zoeken en het vinden dat me aantrekt in het boulderen. Het zoeken naar oplossing voor een op het eerste zicht onmogelijke boulder.

10 opmerkingen:

Anoniem zei

mooi mooi

Anoniem zei

Leuk stukje. Vraagje: Hoe belangrijk is het om de regels van het spel te volgen volgens jou zelf? Klim je liever de boulder mooi, afwijkend van de definitie op bleau.info (en noteer je de boulder dan alsnog als geklommen op je profiel?) of klim je een route liever volgens de definitie? Waarom het eerste of tweede?

Igor zei

Regels van het spel zijn er nu eenmaal, maar ook steeds verwarrend.

Mooiste voorbeeld is le mandarin sans convention. Grepen rechts waren gepoft dus hebben we ze maar gebruikt, wat een zeer mooi probleem naar voren bracht.

Deed wel een heel stuk van de moeilijkheid gedaan, maar dan nog. Waarom zou je een bepaalde greep niet mogen gebruiken als die greep 10 cm langs een andere staat? Je zoekt nu eenmaal de makkelijkste methode voor op een blok te geraken.

Ikzelf noteer de boulder op bleau.info als geklommen maar met een persoonlijke graad erbij.

Een graad is en blijft een persoonlijke mening. Conclusie, zolang we ons maar kunnen amuseren!

Grtz

Anoniem zei

Hoi Igor,

Waarom is boulderen een spel voor jou en welke regels vind je dan belangrijk en/of lap je aan je laars?

Begrijp ik je goed dat de essentie van boulderen voor jou is om de gemakkelijkste methode vinden om op een blok te geraken?
Wat vind je dan van traverses?
Waarom hebben jullie de moeilijkere variant verzonnen op Sous-tension?
Hoe belangrijk zijn dan die regels (van eliminant, één of geen crashpad, hoog of laag beginnen et cetera) dan nog als het om de gemakkelijkste methode gaat?

groetjes,
mirthe

Igor zei

Hey Mirthe,

Voor mij is boulderen een spel omdat ik het gewoon omdat ik het graag doe.
De meest belangrijke regel vindt ik de esthetische kant van het boulderen, zoals respect voor de omgeving, de rots, geen overdreven tickmarks en als je ze toch zet ze wegvegen als je vertrekt, etc

Voor mij is de essentie van het boulderen me amuseren. Of het nu een 3 is of een 8a, zolang ik me maar amuseer.
Meestal lap ik geen regels aan men laars, dit kan echter altijd gebeuren zoals in Le Presse Purée. Als ik me niet vergis stond er echter in de topo hurk of zitstart met links verticale regelet en rechts sloper (Kobe kan jij dit even nakijken?)
Agh en de volgende keer als we daar zijn gewoon op de manier volgens bleau.info :)

Wat ik precies bedoelde met "Je zoekt nu eenmaal de makkelijkste methode voor op een blok te geraken" is dat je de makkelijkste methode voor een probleem zoekt, er is wel altijd een methode die je beter ligt dan een andere. Dat vindt ik ook net zo mooi aan boulderen gewoon blijven zoeken tot dat je een goede methode beet hebt.

Over het algemeen doe ik weinig traverses dus daar heb ik niet echt een menig over.

Ik had Sous-tension van de eerste poging,
vermits Kobe en Bart er wat meer moeite bij hadden ben ik maar wat beginnen spelen en zo ben ik op de moeilijkere variant gekomen.

Regels zijn er nu eenmaal om nageleefd te worden. Met de regel van eliminant heb ik geen enkele probleem als het duidelijk is aangeven.
Sans convention is normaal met alle grepen zoals Kobe al heeft aangehaald, daarom ook hebben we de reglet 10 cm rechts gebruikten in Le Mandarin sans convention.

Crashpads zijn er nu eemaal gekomen voor meer veiligheid, de 10 cm die je er mee wint maakt meestal niet veel verschil omdat je nog steeds met dezelfde grepen/voetsteunen start.
Al zijn er steeds uitzonderingen.

Voor mij is een zitstart beginnen met de laagste handgreep, daarom zijn we in Sous-tension gestart met de laagste greep.

Hoop dat ik mijn visie op het boulderen een beetje duidelijker heb kunnen maken, ookal ben ik nog maar een jonge kerel. :)


Groetjes,
Igor

Anoniem zei

Igor,
sorry dat ge zolang moest wachten in sous-tension. Ik kreeg mijn schoenen niet aan... .D
tt een volgende keer ih bos.
cheers!
b.

Igor zei

Haha b. jij met je schoenen ook altijd hé! ;) Nog eens merci voor het leuke weekend en tot de volgende keer in het bos!
Btw wnn komen jullie eens naar Leuven ? .D

Grtz

Anoniem zei

Hi Igor,

Thnx! Het wordt steeds duidelijker :)
Vraag me nog het volgende af:
De essentie van boulderen is voor jou amuseren en de graad blijft een persoonlijke mening. Welk gevoel haal jij er uit om boulders van moeilijke gradatie te klimmen? Is het doel naast amuseren ook om moeilijke dingen te klimmen (voor ranglijst,ticklist?).

Igor zei

Hey Mirthe,

Dan heb ik het toch goed verwoord :)

In mijn geval is het zo dat ik me zeer fel amuseer in het zoeken van methodes en net die ene pas verder komen in een boulder.
Ik moet in boulders van een moeilijkere gradatie veel langer werken om al de passen gedaan te krijgen en als het dan na een tijd lukt dan is de voldoening des te hoger.

Haal meestal ook wel boulders eruit die me aanspreken dat doet ook wel al een hele hoop,
als ik in iets aan het werken ben dat mooi is amuseer ik me ook veel harder.

Het doel voor mij naast me amuseren is gewoon progressie maken, zeker in Fontainbleau.
Heb op een jaar tijd zeer veel progressie gemaakt, dus ben nu ook hardere dingen aan het proberen. Dus het doel is naast me amuseren men grens opzoeken van wat ik kan.

Ikzelf klim niet echt voor een ranglijst of ticklist, je moet voor je eigen klimmen en niet voor iemand anders. :)

Grtz

Kobe zei

Voor mij is het plezier maken met vrienden even belangrijk als het boulderen zelf. De positieve energie van kameraden maakt, dat je net dat meer moeite doet. Ook het zien uitklimmen van een boulder moet je niet onderschatten. En ook het napraten bij pot en pint maakt hier integraal deel van uit.
Het doel blijft natuurlijk het uitklimmen van de boulder. En daarbij komt de vraag: wanneer heb ik het probleem geklommen of wanneer niet? En zoals bij elk spel, bepaal je dit aan de hand van de spelregels.
Wat zijn zoal de spelregels?
- op dezelfde startgrepen starten als de originele routeopenaar
- geen grond, crashpad, boom of spotter onderweg aanraken met je lichaam
- een zitstart is niet op een crashpad ( of 3 ), tenzij dit geen verschil maakt
- eliminante = bepaalde grepen zijn 'off limits'
Problemen die het beoordelen moeilijk maken:
- routeopenaar start op onlogische startgrepen
- onduidelijke of tegenstrijdige beschrijvingen in topo's en websites
- boom of grond zit in de weg, heb ik hem geraakt?
- maakt de zitstart op crashpad een verschil?
- veel van de spelregels zijn ongeschreven wetten, die zelfs verschillen tussen de verschillende bouldermilieu's.
Bijgevolg spelen we het spel zoveel mogelijk volgens de spelregels. Wat niet wil zeggen dat deze altijd even belangrijk zijn bij het boulderen. Sommige boulders zijn door de routeopenaar vreemd gedefinieerd, onlogisch. Bijvoorbeeld als je eigen methode logischer en/of mooier van beweging is. En daar zijn we toch naar op zoek, mooie bewegingen om van te leren. Een oproep aan de routeopenaars: doe uw best om de mooiste en logische bewegingen van een boulder te definiëren, dan zal ik hem ook zo klimmen.

@Igor, bij 'le presse purée' staat in zwarte topo inderdaad 'morpho, hurkstart'